S.K.V. Amsterdam gaat door het vuur bij DKV IJmuiden
Kampioensfeestjes verpesten doet S.K.V. Amsterdam de laatste jaren wel vaker en zo diende ook op zaterdag 13 februari zich weer een mooie aangelegenheid aan. Er mocht een bezoek gebracht worden aan DKV IJmuiden, die met 20 punten fier bovenaan stond. S.K.V. Amsterdam had nog steeds een mooie tweede plek te pakken met 16 punten. Met een overwinning z0u de eerste plek nog te behalen zijn als DKV nog een misstap zou begaan in de komende weken. Thuis werd er kansloos verloren met 6-18, maar ons studententeam was gebrand om niet zomaar een kampioenschap weg te gaan geven…
De voorbereidingen waren dan ook scherp en de inmiddels fameuze speech van bondscoach Scholtmeijer werd weer eens uit de kast getrokken: “WIJ ZIJN DE WOLVEN, WIJ GAAN JAGEN!” en zo startte de wedstrijd met Rutger, Jasper, Vonne en Ciska in de aanval en Maarten, Jesse, Annemieke en Nicole in de verdediging.
Het werd meteen duidelijk dat we met een vechtersmentaliteit naar IJmuiden waren gekomen. Slechts enkele seconden na het fluitsignaal lag het eerste doelpunt al in de mand door mooi combinatiespel. De doelpunten vielen je om de oren en beide partijen deden niet voor elkaar onder. De voorsprong wordt gepakt op 2-3, maar DKV wist deze al snel om te bouwen via 5-4 en 8-4. Twee belangrijke doelpunten van Rutger zorgen ervoor dat Amsterdam bij de les blijft en na een overtreding op Jesse wordt ook de eerste strafworp er door Nicole ingegooid. Met iets meer dan 20 minuten gespeeld te hebben stond er al 10-7 op het scorebord. S.K.V. Amsterdam weet een periode de verdediging zeer strak te houden en verdere tegendoelpunten te voorkomen. De combinatie Rutger-Jasper blijkt ook deze wedstrijd weer goed te werken na wat passes heen en weer weet Jasper de eerste one-hander van de wedstrijd op zijn naam te zetten. Ruststand: 10-8.
Een peptalk van coach Marit zorgt ervoor dat alle koppen weer dezelfde kant op staan en de tactieken voor de tweede helft besproken zijn. Ook DKV zal zich achter de oren hebben gekrabt: de wedstrijd kan nog alle kanten op en als Amsterdam zo fel weet blijven te spelen en mee blijft scoren met de IJmuidenaren, kan de pot misschien gepakt worden. Aan inzet en stijdlustigheid in ieder geval geen gebrek!
Ook in de tweede helft was er aan doelpunten geen gebrek. Nicole en Annemieke zorgden voor de eerste doelpunten, maar dit werd helaas opgevolgd door een stroom aanvallen van DKV waar je u tegen zegt. Schot, afvang, schot, afvang, schot, afvang (x3). Toen de bal eindelijk werd onderschept en afgedragen aan onze aanval werd deze na 2 passes uit het veld gegooid/onderschept. Dit herhaalde zich enkele malen. Minuten werden uren en uren werden dagen (oké, zo leek het misschien alleen maar), maar doelpunten vielen er niet in bij DKV. Een wijze Amsterdammer zei ooit: “Om te winnen moet je scoren” en dus besloot Maarten het verdedigingsvak uit zijn lijden te verlossen door de bal er bij ons wél in te gooien. Een prachtige one-hander wel te verstaan, de tweede van de wedstrijd. Met een uitbundige viering probeerde aanvoerder Maarten het andere vak op te zwepen, maar eindelijk weer rustig adem kunnen halen was even belangrijker voor dat vak. De tactiek van DKV was vast geïnspireerd uit de eveneens prachtig quote van Cruijf: “Als je aanvalt hoef je niet te verdedigen, want er is maar 1 bal.”, maar dat blijkt dus alleen bij Amsterdammers te werken. 13-11 met nog 18 minuten te spelen…
Een schot van Jasper zorgt voor stilte in de zaal. AAAAIIIIIIRRRBALLLLL! Gelukkig was deze wel perfect in het midden van de korf en zorgde dit mandloze schot voor de 14-12. Of het niet stiekem een aanval op Ciska’s hoofd was die de bal niet had kunnen zien aankomen, zal voor altijd een geheim blijven. DKV bleef helaas steeds weer meescoren, waardoor de stand schommelde tussen 2 en 3 doelpunten. Een vrije bal van Ciska zorgt voor de 16-13, “een goedkoop doelpuntje”, aldus de coach van DKV en beter kunnen we hem zelf niet omschrijven. Gelukkig vielen er ook nog enkele dure doelpunten, want slechts een paar seconde later wist Ciska ook de 16-14 op haar naam te schrijven. Een gevloerde Nicole scoort na opstaan de 17-15 uit de strafworp en Jasper weet zelfs de stand naar 17-16 om te buigen. De 2 meegereisde fans van S.K.V. Amsterdam breken de zaal af, nog 3 minuten, alles kan… Zou het dan toch?!
Nee. Helaas. De laatste 4 minuten worden goed uitgespeeld door DKV en S.K.V. Amsterdam moet wat overtredingen forceren om het slome spel van DKV te doorbreken. DKV weet nog 2 keer te scoren en de Amsterdam legt zich na enkele mislukte doelpogingen neer bij de stand van 19-16. Een prima uitslag, maar derde-klasser DKV bleek helaas net een maatje te groot. Wij feliciteren DKV van harte met het kampioenschap. De spelers van S.K.V. Amsterdam bereikten wel waar ze voor gekomen waren: Een vurige strijd opzetten, kapot gaan, helemaal kapot gaan en een prachtige teamprestatie neerzetten. Ook het doelsaldo is weer negatief gemaakt. Een mooie basis voor de laatste 2 wedstrijden van het zaalseizoen. Als dezelfde vorm en inzet tegen Sporting Andijk en Thor kunnen worden getoond, kunnen de punten vast worden ingepakt vooraf aan de wedstrijd. Na de wedstrijd waren er dan ook een trotse coach, aanvoerder en vader van Rutger te zien.
Door het gunstige verlies van Thor blijft S.K.V. Amsterdam alleen op de tweede plaats staan. 16 punten tegenover 14 punten, betekent dat SKV volgende week thuis bij Sporting Andijk de tweede plek veilig kan stellen. Op 12 maart zal daarna nog een directe confrontatie met Thor plaatsvinden in Harmelen, waarbij de tweede plek solo kan worden gepakt, bij SKV delen wij alles, maar niet de tweede plaats in de competitie.
Op zaterdag 20 februari om 15:45 in Sporthallen Zuid gaat S.K.V. Amsterdam zijn doelsaldo weer rechttrekken en de tweede plaats pakken. Tot dan!
