Amsterdam-Stormvogels

De wedstrijd begon goed met een lekker zonnetje. Er waren wel wat druppeltjes gevoeld, maar de weergoden van het internet hadden een droge middag voorspelt. De wedstrijd begon dan ook weer optimistisch. Er werd gefloten en de bal begon rond te vliegen. Het ging redelijk gelijk op en aan beide kanten werd gescoord. En toch na 5 minuten besloot Pepijn er genoeg van te hebben. Hij was aan het strijden met zijn heer om de bal en besloot toen verkeerd neer te komen op zijn enkel. Kijk Pepijn, als je niet wilt spelen mag je het ook gewoon zeggen. Jesse kwam het vak (dat toen nog maar bestond uit Kim, Jippel en Demi) versterken en begon in volledige Jesse-style als een maniak rond te rennen. Ondanks de versterking liep dit vak niet helemaal lekker. Ballen werden niet gevangen, schoten werden niet gescoord. Om de spelers uit deze penarie te halen, toverde Ger een Jelle Hengstmengel uit zijn trukendoos. Deze ging er in voor Jippel, die er weer in ging voor Ralph, die er weer in ging voor Jelle. Deze vak-hussel moest ervoor zorgen dat de doelpunten door beide vakken gescoord konden worden. En dit bewees Ralph direct. BAM, knalde zijn kaarsrechte raketbal de korf in. Met rust stond het 5-6. Een redelijk mooie score, als je het mij vraagt. Na de rust schoten de sterren van Amsterdam er nog één in en toen ineens besloten de Stormvogels ook te gaan scoren. Het werd 6-7, 6-8, 6-9. Ger besloot dat er weer een mooie vak-hussel moest komen en haalde Dees van de bank. Dees ging erin voor Demi, die er weer in ging voor Shanna, die er vervolgens weer inging voor Kim (ook al was dit alweer een beetje verder in de wedstrijd). Amsterdam probeerde nog terug te komen van de drie punten achterstand, maar de ballen vlogen er niet meer in. Spanningen liepen op en in echte Jippel-style besloot onze Jippel in de laatste tien minuten zijn heer nog een duwtje te geven (volgens de meneer in kwestie was zijn heer zijn voet aan het vastzetten en dat mag natuurlijk niet). Helaas eindigde de wedstrijd in een 11-15 verlies. Hierbij werd de wedstrijd niet alleen verloren, maar ook Willem. Dit was zijn laatste wedstrijd en ondanks dat hij er veel had ingeknald mocht het niet baten. Met een bloemetje en wat mooie woorden werd er afscheid genomen van een waardevolle speler.