De wedstrijd met twee gezichten en een rustige coach
Terug op het oude nest in Buitenveldert traden de studenten van Amsterdam aan tegen Triaz. Nog voor de wedstrijd was er al een probleem met onze geliefde aanvoerder, zijn broekje was te groot en de touwtjes kwijt. Gelukkig kon er een knoop in zijn broek gelegd worden, waardoor Ralph de wedstrijd met een staartje inging. De wedstrijd kon beginnen. Nou, beginnen is een groot woord, want op het allerlaatste moment besloot de scheidsrechter nog herhaaldelijk het woord ‘shirtje’ te roepen terwijl hij in de verte wees. Nadat duidelijk was dat de shirtjes teveel op elkaar leken en Amsterdam de shirtjes binnenstebuiten weer aan had gedaan, kon de wedstrijd nu wel echt van start. Met de herstelde Hidde terug in de basis, begon Amsterdam voortvarend. In het vak met Ralph, Hidde, Fenna en Kim waren het vooral de mannen die in de punt kwamen, terwijl in het andere (Jippel, Emrys, Dees en Demi) de dames voor de doelpunten moesten zorgen.
Na een 1-0 en 2-1 voorsprong kwam er hoop op misschien de eerste overwinning van het seizoen. Wat bleek, Triaz had alleen even wat tijd nodig om op te starten en pakte al snel de voorsprong terug. Met vooral doorloopballen werd Amsterdam overrompeld. De coach was allerminst vrolijk, maar heeft zich knap rustig gehouden. Of Ger heeft geleerd van zijn ervaring als speler of door een leuk ADE feestje de dag ervoor, zal een mysterie blijven (al kunnen we wel een goede gok doen). Met een 8-3 ruststand zochten de teams de kleedkamer op. Zelfs dit lukte niet. Door te kleine en volle kleedkamers (die naar het schijnt wel heerlijke douches hebben) trokken de studenten zich terug in de dug-out.
Luisterend naar de coach en genietend van een veel te zoete limonade werd de blik weer op scherp gezet voor het tweede half uur. Een half uur met goed, rustig en verzorgd korfbal. Helaas bleef Triaz ook mee scoren (met slechts één doorloopbal), waardoor de wedstrijd al snel verloren was. Toch werd er een verdienstelijke tweede helft gespeeld (9-8) wat de eindstand op 17-11 bracht. Helaas was er nog een minpuntje op een verder smetteloze wedstrijd van Jippel: door de support van het meegekomen publiek ging hij tijdens een strafworp nadenken. De tweede helft had dus zelfs nog in een gelijkspel kunnen eindigen. Ook is het debuut van het toekomstige supertalent van Amsterdam een feit. Door een gebrek aan fitte heren werd er een beroep gedaan op het broertje van Hidde, die veel energie in de wedstrijd stak. Met een veroorzaakte strafworp en een geblokt schot heeft hij alleen vast wel eens leukere statistieken gezien.
Een wedstrijd dus met twee gezichten, waarin het team trots kan zijn op de tweede helft. Vol goede moed zal er nu weer getraind worden en zal het vizier op DOC worden gericht, voor alweer de laatste veldwedstrijd. DOC is een tegenstander waar toch echt punten tegen gepakt kunnen worden en het belooft dus een leuke pot te gaan worden.
