Een sprookje zonder eind

Op een koude donderdagavond in december reisden sprookjesfiguren uit heel de stad af naar het altijd gezellige feestcafé Woodys voor de maandelijkse borrel. Woodys was voor deze avond omgetoverd tot een waar knibbel-knabbel huisje waar, voor één of meerdere gouden duiten, vele heerlijke versnaperingen stonden te wachten op de bezoekers. Zoals in een echt sprookjesboek waren de SKV´ers van alle markten thuis, piraten, elfjes, roodkapje en natuurlijk sneeuwwitje en de zeven (umm acht) dwergen maakten gezamenlijk de kust onveilig. Onder aanvoering van de praeses, die deze avond zijn merrie meegenomen had, werd het clublied luidkeels meegezongen en was er zelfs ruimte voor een ware polonaise der sprookjesfiguren. Nadat het bestuur op de beloofde gouden rakkers had getrakteerd toog het bonte gezelschap naar de nabijgelegen karaokebar waar de overige aanwezigen werden verblijdt met enkele mooie liederen. Omdat een boze tovenaar (Gargamel?) het festijn daar op een gegeven moment verstoorde trok de stoet vervolgens verder langs de sprookjeskroegen van Amsterdam. Een tocht die tot in de kleine uurtjes voortduurde en waarop menigeen weer stickers voor de bingokaart verdiende. Het was een mooie avond.