Triaz 2.0, 9 minuten en een strafworp
Dinsdag 4 februari moesten de laatste 9 minuten, beginnend bij de stand van 9-10 in ons nadeel, tegen Triaz afgemaakt worden. Iedereen die onze wedstrijden een beetje bijhoudt, weet dat we als team niet bepaald in een winning flow zitten. Toch hadden we voor deze 9 minuten iets meer vertrouwen getankt door de wedstrijd van de zaterdag ervoor. Ondanks dat we toen verloren van hetzelfde Triaz, hadden we wel even aan de eerste punten mogen snuffelen door een keer op voorsprong te komen.
Om 19 uur waren we allemaal in het sportcentrum van de VU aanwezig. Ger en Pepijn hadden al dagen op strategieën en scenario’s zitten broeden. Zij hadden besloten dat we in de aanval zouden beginnen met Demi, Sjon, Pepijn en Jippel. Op papier was dit een minder aanvalsvak dan het vak wat in de verdediging zou beginnen: Femke, Kim, Ralph en Hidde. Als we dan niet als eerste zouden scoren en op 10-10 zouden komen, zou dit vak meer kans hebben om 2 goals te scoren.
Na de bespreking begonnen we even rustig door samen met de aanwezige trainingsleden te trainen. Om 18:30 gingen we nog 10 minuutjes partijen om totaal scherp te zijn voor de wedstrijd en om te kijken of Ralph eigenlijk wel mee kon doen. Hij was namelijk in de wedstrijd tegen DKV door zijn enkel gegaan. Gelukkig was Ralph fit genoeg en kon die starten in de basis.
Er werd begonnen met een springbal. Zelf had ik graag gesprongen maar daarvoor had ik in de aanval moeten staan. Jip mocht springen en tikte de bal perfect naar Sjon. Sjon zag Pepijn naar de paal sprinten en gooide de bal gelijk daarheen. Jammer genoeg, had Triaz dat ook door en was de bal al weer snel voor hen. Vanaf dit moment weet ik niet meer precies wat er gebeurde, maar ik weet wel dat Triaz scoorde. We stonden dus 2 goals achter.
Nu kon mijn sterke aanvalsvak laten zien wat ze konden. Voor mij was de opdracht heel simpel. Ga vangen. Femke, Kim en Ralph moesten de bal er dan ingooien. Ralph maakte een mooie schijnbeweging en kreeg een vrije bal. Ik mocht deze nemen en eerlijk gezegd was ik er niet heel gerust op. De laatste paar weken speel ik zeker niet top en kwamen de goals moeizaam. In de vorige pot tegen Triaz was ik zelfs geblokt bij een vrije bal. Toch ging de vrije bal erin en stonden we nog maar 1 goal achter.
Jammer genoeg werd Jip er langsgelopen en kwamen we zo weer op 2 achter. Maar toen deed het “slechtere” aanvalsvak iets wat ik in ieder geval niet verwacht had. Ze gooiden 2 ballen snel achter elkaar er in en brachten de stand op 12-12. Konden we dan toch nog gaan winnen?
We kregen een flinke domper tegen toen Triaz de 12-13 raak schoot van afstand. Toen nam Ger een time-out. “We hebben nog 2 minuten. We spelen goed ga zo door. In de verdediging nemen we risico we moeten die bal snel hebben. In de aanval gewoon zo doorgaan. Hidde, jij gaat vangen. De rest lekker schieten.” Zo gezegd, zo gedaan. De eerste paar aanvallen gingen er niet in bij ons, maar bij Triaz ook niet. En toen gebeurde het.
Demi maakte een actie voor de doorloopbal en werd gehinderd. De bal ging op de stip en ik moest hem gaan nemen. Ik pakte de bal van een dame van Triaz en ging staan. Beelden uit een oud ver verleden flitste door mijn hoofd. NK 2016 eerste klasse in de zaal. Het publiek van de Antilopen stond te joelen en net als nu stond ik klaar met de bal voor een strafworp. Ik gooide hem omhoog en hij rolde over de voorkant en in de korf. Ik schreeuwde het uit en legde mijn vinger op mn mond. Toen hoorde je het publiek van Antilopen niet meer. Maar dat was toen en toen had ik een stuk meer zelfvertrouwen. Of was de druk op een NK toch lager dan in de vierde klasse senioren? Wat het ook was, ik miste de strafworp en niet lang daarna floot de scheidsrechter af. We hadden verloren.
Daarna gingen de competitieleden nog even partijen samen met de trainingsleden. Ik deed niet mee, want als je mij een beetje kent, dan weet je dat ik erg chagrijnig word van verliezen. En terwijl ik zat toe te kijken hoorde ik een uitspraak van de zaalvoetballers die ik jullie niet wil onthouden. Disclaimer, dit zijn niet mijn woorden en ik wil hier ook niet mee geassocieerd worden. “Ik vind het wel een mooie sport korfbal. Je hebt kwaliteit, want er doen mannen mee. Daarnaast is het ook leuk om naar te kijken, want daar zijn de vrouwen dan weer voor.” Wat jullie hier meedoen moet je zelf weten. . Wat ik wel weet is dat we jullie support goed kunnen gebruiken de komende wedstrijden en ik wil alle aanwezige trainingsleden van afgelopen dinsdag nog hartelijk voor bedanken. Hidde out.
