Haarlem-Amsterdam

Een wedstrijd die we niet mogen vergeten: Haarlem vs. Amsterdam 16 – 9

Het had zo’n mooie dag kunnen zijn. Het was Ilana’s eerste wedstrijd (zelfs haar heit en broerke kwamen uit het verre Fryslân kijken). We hadden er allemaal erg veel zin in en er stond een stralende zon boven het veld. Met acht man sterk (wissels ontbraken helaas) begonnen we nu in onze toch wel voorspelbare opstelling. In de aanval startte Hidde, Eric, Anne en Meike. In het andere vak mochten Pep, Jip, Ilana en Merel de tegenstander in toom houden. Dit mislukte helaas meteen, want de Haarlemmers kwam met 2-0 voor. De eerste helft werd er een hoop gejojood in de score. Eerst kwamen wij weer met 2-4 voor. Vervolgens komen zij er weer naast en overheen. We wisten gelukkig de heer van Eric op een gegeven moment te temmen. Die knalde er in het begin 2 in, maar met een duidelijke en zeer simpele opdracht stuurden we Eric op zijn tegenstander af. Het devies was plakken, plakken en nog eens plakken. Dit heeft onze jonge pup perfect uitgevoerd. Bij elke bal die de Haarlemmer in zijn handen kreeg zat dat irritante handje van Eric voor zijn gezicht. Ik stond ernaar te kijken en zou er zelf vreselijk chagrijnig van worden. Maar ja, dat zegt waarschijnlijk ook wel iets over mij. Het werd ondertussen een redelijk frustrerende wedstrijd. Wij hadden aanval na aanval waarin we 5 tot 6 kansen kregen, maar niks ging erin. Als je aan de andere kant dan een schot van de zijlijn erin ziet gaan, zakt de moed je wel in de schoenen. Door een momentje van onoplettendheid in de laatste seconde van de eerste helft, gingen we met 8-7 de rust in.

Pep had een duidelijke opdracht: “Focus!”. Want als we toch eens die doorloopballen gingen maken, hadden we met 6 punten voorgestaan. Hoe duidelijk Pepijn in zijn donderspeech ook was, het mocht helaas niet baten. Zeker niet als een niet nader te noemen heertje 50% schiet en wij er nog steeds geen bal ingooien. Langzaam maar gestaag liep Haarlem uit, terwijl Amsterdam er geen bal meer inkreeg. De wedstrijd bloedde uiteindelijk dood met een eindstand van 16-9. Zo’n groot verschil was op basis van het spel misschien niet verdiend. Wat we hier wel van hebben geleerd is dat je nog zo lekker kan aanvallen en kansen kan creëren, die ballen moet je wel door die mand gooien. We gaan er in ieder geval donderdag vol tegenaan tegen Sporting Badhoevedorp. Geluk bij een ongeluk is dat zij afgelopen zaterdag van Rapid wisten te winnen, waardoor de kansen voor het kampioenschap er nog gewoon liggen. Laten we vooral de positieve punten van deze wedstrijd meenemen, want aanvallen kunnen we als geen ander!

Kom daarom allemaal!