Formidabele Winst SKV Amsterdam tegen de Andijkers

13 Oktober 2016, het was een mooie dag, het zonnetje scheen en vogeltjes vloten. Waarna de vogeltjes hun snaveltje gesmoord werden in de avond en iedereen er achter kwam: “Misschien is het toch wel herfst.”

Ja koud was het deze avond, tenminste dat is wat de gemiddeld SKVer gedurende avond meerdere malen heeft geconstitueerd. Toch moesten deze helden het veld op in het verre Andijk om van deze Andijkers twee punten afhandig te maken. Ja, u hoort het goed SKV heeft geschiedenis geschreven in dit seizoen en heeft op deze erbarmelijke avond voor het eerst winst verworven.

Het begon allemaal met het fenomenale aanvalsvak van Jesse, Willem, Annemieke en Miriam, die de eerste punten scoorden terwijl de verdediging mede mogelijk werd gemaakt door Wouter, Kelly, Jasper en Vonne. Niet te vergeten de bank waar Roseanne en Floor paraat stonden in te springen en vooral Roseanne haar stem gebruikte om mede ploeggenoten te steunen en tweetjes van vak tot vak over te geven. Na 35 minuten speeltijd was een dubieuze 5 – 5 de ruststand waarna uiteraard tot genoegen aan gediscussieerd is in de kleedkamer. Uiteraard met een heerlijk kopje thee waardoor ons bloed zich weer een beetje kon opwarmen en de theïne onze energie-put iets verdiepte.

Een score van tien betekent natuurlijk dat na vijf wissels het Kelly-Vonne vak de bal mocht uitnemen en een mooie aanval mocht beginnen. Gedurende deze tweede helft zijn er een aantal cruciale wissels geweest. Zo werd Roseanne voor Kelly ingedraaid maar ook koning Willem kreeg een niet handtastelijke heer waardoor Willy een reden had meer over het veld te bewegen. Wat resulteerde in een stuk beter draaiend vak. Natuurlijk waren er anderen invloeden die deze opwaartse speelstijl bevorderde maar deze zal u bij de spelers van het team zelf moeten collecteren. Alles tezamen kwamen de veranderingen in de tweede helft neer op een eindstand van 8 – 10 voor ons uitmuntende eerste team van SKV Amsterdam. Waar wij na thuiskomst rond half twaalf ons warme bedje in zijn gekropen met de gedachte: “Moge de zon morgen weer schijnen mijn heer.”