Eindelijk weer een overwinning voor S.K.V. Amsterdam in Amsterdamse derby!

Op een mooie zonnige zaterdagmiddag mocht S.K.V. Amsterdam alweer haar vijfde veldwedstrijd spelen in poule 4E. Na het nipte verlies van vorige week was het, om bovenin mee te blijven doen, van belang deze wedstrijd te winnen. Dit zou dan moeten gebeuren tegen het alom bekende Vlug & Vaardig uit Amsterdam Noord. Jawel, dames en heren de jaarlijks terugkerende derby van Amsterdam stond op het programma. Een derby die vorig jaar maar liefst vier (!) keer gespeeld werd en helaas ook vier keer werd verloren. Dat moest en zou deze zaterdag anders gaan. S.K.V. Amsterdam 1, nog steeds gedeeld eerste in de poule, had ook het vertrouwen dat dit mogelijk zou zijn. Coach Jorrit de Grutter, die overigens volgende week zaterdag met 26 andere SKV’ers mee gaat naar de Alf Trophy in Tilburg , stuurde de volgende acht mensen het veld in: in de aanval begonnen Silke, Gea-Marit, Stefan en Rutger. In de verdediging begonnen Nicole, Elske, Job en Chris. Sanne, Ciska, Jasper en Frank (nogmaals bedankt!) zaten op de bank. De wedstrijd stond, door het niet op komen opdagen van de scheidsrechter, onder leiding van Ronald Geel van Triaz. Waarvoor ook nogmaals veel dank!

Onder het toeziend oog van vele supporters begon de wedstrijd met een voorsprong voor Vlug & Vaardig 1.

Deze voorsprong werd snel te niet gedaan door Stefan die, het mee proberen te vangen van de tegenstander, vakkundig afstrafte. Toch pakte Vlug &Vaardig weer de leiding, maar waren het Nicole en Silke die ons naar een 4-3 voorsprong schoten. Hierna ging de score zo heen en weer tot 6-5. Bij deze stand had S.K.V. Amsterdam het spel van Vlug & Vaardig steeds meer door, werden er veel ballen tussenuit gepakt, een stip huizenhoog overgegooid en werden er mooie lange aanvallen gespeeld wat resulteerde in een ruststand van 9-5. Een mooie verdiende ruststand en, zoals gezegd door omstanders, een leuke eerste helft om naar te kijken.

Jorrit was dan ook tevreden. Hij zag de strijd, waar ook geen ontkomen aan was, en gaf aan dat we zo door moesten korfballen. Vooral scherp blijven, opletten voor de korte kansen en rust houden in onze aanvallen was het advies.

En zo geschiede, de tweede helft begon weer met strijd. Dit gebeurde vooral in het vak van aanvoerder Job wat resulteerde in een stip voor S.K.V. Amsterdam.  Deze stip werd mooi afgemaakt door Job en zo was het eerste punt van de tweede helft alweer gemaakt. Vlug & Vaardig legde zich echter nog niet bij de nederlaag neer en scoorde twee keer na elkaar, wat de stand tot 10-7 maakte. Dit was dan ook het laatste offensief van Vlug & Vaardig want hierna begonnen een aantal erg mooie minuten voor S.K.V. Amsterdam. Silke begon met een lekker ingeschoten vrije bal, vervolgens voegde Job er een korte kans aan toe en schoot jarige Jasper er een prachtige bal achter de korf er in. Jasper was er namelijk kort daarvoor samen met Sanne ingekomen voor Chris en Nicole. Met een 13-7 voorsprong liep Stefan een mooie lange lijn van zijn, door Stefan uitgeputte, heer weg en schoot net mis. Door Stefan zijn actie stonden de dames wel goed vrij en werd de afgevangen bal direct gegooid naar de vrijstaande Silke die spectaculaire aanval afrondde met een doelpunt. Nog geen minuut later kreeg Stefan een herkansing en schoot deze keer raak, 15-7. Dit was het laatste punt van een reeks van maar liefst vijf  doelpunten. Vlug & Vaardig scoorde hierna nog drie keer. Het slotakkoord van de wedstrijd was echter, via een schot van Silke, voor S.K.V. Amsterdam. Dit bracht de eindstand op 16-10 in het voordeel van S.K.V. Amsterdam!

Door deze winst staat S.K.V. Amsterdam nog steeds gedeeld eerste met de studenten van Hebbes. Volgende week gaat S.K.V. Amsterdam naar Kockengen, waar gespeeld gaat worden tegen ESDO. Deze wedstrijd mag gespeeld worden op het door velen geliefde oer-Hollandse gras en beloofd een spannende pot te worden. Mocht je nou voor het Tilburg toernooi zin hebben om al liggend in het gras deze wedstrijd te bekijken dan ben je van harte welkom om 15.30 in Kockengen!

Leave a Reply